Kunst Met Een Verhaal

Vos tekent Vogels

Als tekenaar Peter Vos, zich overspannen voelt, trekt hij zich een tijdlang terug in de natuur. Door het maken van een Vogeldagboek vindt hij structuur en komt hij weer uit het dal. Natuurtekenen als therapie.

 

 

 

Tekenaar


Peter Vos (1935 – 2010) wordt gezien als een van de beste Nederlandse tekenaars van de twintigste
eeuw. Hij is vooral bekend van zijn illustraties van boeken en van Vrij Nederland. Populair is zijn
Beestenkwartet met spreekwoordelijke dieren van schijtlijster tot kloothommel. Onder het motto
Nulle dia sine linea, Geen dag zonder lijn, tekent Vos constant. Hij draagt altijd ruime kleding met
voldoende zakken voor zijn schetsboekje, pen, potloden en een verrekijker. Alles wat hij dagelijks
meemaakt en ziet verwerkt hij in een tekening, gecombineerd met humor en fantasie. Op de brieven
aan zijn zoon tekent hij zelfs de postzegel
In de documentaire Vogelparadijs zien we een man langdurig gebogen over zijn tekentafel, tussen zijn
hoge schouders een artistieke krullenbol, peuk in de mond en pils bij de hand. Tekeningen met fijne
lijnen en stippeltjes in oostindische inkt, echt precisiewerk. Als hij op een bijna voltooide tekening
een flinke vlek maakt is deze helemaal verpest en klinkt er een vloek.


Vogelaar


Peter Vos heeft een scherpe blik en een fijne hand. Als bevlogen tekenaar weet hij de motoriek van
vogels en de stofuitdrukking van hun verenkleed feilloos weer te geven. Hij werkt meestal met
kroontjespen of met een dun Rotring-pennetje en kleurt de vogels daarna in met aquarel of
kleurpotlood. Ook tekent hij met potlood en wast met penseel grijze tinten. Het resultaat zijn vogels
zoals je ze in werkelijkheid ziet. Ze ogen als echte vogels, geen houterig plaatjes zoals in vogelgidsen
meestal getekend n.a.v opgezette exemplaren, dode vogels dus. De vogels van Vos daarentegen
leven: ze zingen, fladderen, en vliegen. In de onlangs verschenen uitgave '333 Vogels' is een ruime
selectie van zijn vogelkunst te zien.

 

Emotioneel dal

Begin 1992 trekt Peter Vos zich terug in het vakantiehuisje van zijn vriendin Saida op de Veluwe.Voor
een periode van acht maanden is nu te midden van de natuur. Ver weg van de drukte van de
Amsterdamse stadsleven en met cafe's gevaarlijk dicht in de buurt. Hij vecht tegen depressies en ook heeft de
dood van zijn hartsvriendin Renate Rubinstein hem verder in de put gebracht. Verder is de
druk van zijn bewerkelijke opdrachten hem te veel geworden. En al is hij een alom gewaardeerd
tekenaar, toch twijfelt Peter Vos steeds aan zichzelf en aan zijn werk


Dagelijkse Structuur

In Lunteren, omringd door bossen met rijke avifauna, wijdt Vos zich geheel aan het observeren van
vogels en het tekenen daarvan. Hij werkt nu niet aan een illustratieopdracht maar geeft zichzelf een
opdracht. Zijn doel is om een Vogeldagboek te vervaardigen voor zijn vriendin Saida, dit op basis van
diverse schetsboekjes en een dagboek. Hij maakt daarvoor notities, schetsen en meer uitgewerkte
tekeningen
Dit is zijn manier om structuur aan te brengen in zijn dagen en tevens zijn dagpatroon en tevens in
zijn gemoedstoestand. Af en toe komt zijn vrouw langs, maar de meeste tijd is hij alleen en fietst of
wandelt. Dagelijk noteert hij zijn waarnemingen in combinatie met tal van gecombineerd met
fijnzinnige poëtische vogeltekeningen. Spechten, heggemussen en pimpelmezen bevolken de
bladzijden en lijken zo te kunnen wegvliegen. Zijn tekstjes bevatten natuurobservaties en
beschrijven het tekenproces, Hij krijgt steeds meer plezier in zijn Vogeldagboek: “Vroeg
op, je blijft de hele dag tekenen. Je krijgt echt zin in het vogeldagboek. Steeds meer sjoege van het
schetsen of de oude Academie energie terugkomt”. Zo komt hij zo langzaam maar zeker tot zichzelf
en werkt hij aan zijn herstel


Schoenendoos
De schetsboekjes en dagboek als basis voor het Vogeldagboek komen terecht in een schoenendoos
die aan Vos’ weduwe Saïda Vos-Lokhorst is nagelaten Het blijkt een schatkist te zijn. In 1992 is het zijn
bedoeling om een Vogeldagboek voor haar te maken met een oplage van slechts één exemplaar. Nu,
30 jaar later, is het prachtig in facsimile uitgegevenen kunnen we er allemaal van meegenieten. Het is
klein formaat, het moest immers in zijn binnenzak passen. En we beseffen nu wat een juweeltje uit
zijn psychische dip is voortgekomen.


Bronnen

Vogelparadijs, Documentaire het Uur van De wolf, 2017
Peter Vos 333 vogels Uitgeverij Thoth ISBN 9789068688450
Peter Vos Vogeldagboek Uitgeverij Müller ISBN 9789081388740
Copyright vogeltekeningen Peter Vos: Saïda Vos-Lokhorst
Copyright grafische ontwerp kaft Vogeldagboek : Karen Polder

 


Copyright zelfportret : Kunstmuseum Den Haag

tags: 

Kunstenaar Wendela de Beaufort heeft sindskort een tekengroep ‘Huidtekenen’ bij SCIP opgezet. Benieuwd naar de achtergrond hiervan spreek ik haar over de telefoon vlak voor haar trip naar Parijs.

437016920_3379828462308859_5812453387407641550_n

 

tags: 

Overal in de stad fiets je nu langs posters van het Van Gogh Museum met de kop 'Painting as a Last Resort'. Wat zou dat zijn? Het blijkt te gaan om Matthew Wong (1984 - 2019) een Canadese kunstenaar die kampte met mentale problemen en kunst als zijn laatste toevluchtsoord zag. In zijn korte leven schilderde hij een indrukwekkend oeuvre bij elkaar.

 

matthew wong

tags: 

Bruce Springsteen is na jaren weer op tournee met zijn E Street Band, waarbij hij ook Nederland aandeed. Hij staat bekend als een onvermoeibare rocker, die met zijn muziek positieve energie in de stadions pompt. Maar de popster toont ook  zijn kwetsbaarheden en heeft zelf periodes van depressie doorgemaakt.

 00000000 promised land

 

 

 

tags: 

Als tekenaar Peter Vos, zich overspannen voelt, trekt hij zich een tijdlang terug in de natuur. Door het maken van een Vogeldagboek vindt hij structuur en komt hij weer uit het dal. Natuurtekenen als therapie.

 

 

tags: 

Museum voor Modern Realisme MORE belicht een serie tekeningen die Jan van Herwijnen ruim een eeuw geleden gemaakt heeft. 'Tekenen uit Mededogen' is de titel. Het gaat om portretten van zijn hand van mensen uit een psychiatrische inrichting. Het project heeft tot het eigen herstel van de kunstenaar geleid en destijds bijgedragen aan de emancipatie van de psychiatrie.

jan van herwijnen

tags: 

We keken er op jarenlang op uit, maar er viel niets te zien: de binnenplaats van het SCIP-pand aan de Keizersgracht. De leegte is nu opgevuld met een grote wandschildering. Vooral op zonnige dagen zie je hoe mooi de heldere kleuren zijn. Een gesprek aan de keukentafel met de makers Rudy Bosman en Sue Armstrong over het ontstaansproces van dit kunstwerk.

thumbnail_IMG_6346

 

tags: 

Sara Houtkooper heeft momenteel een expositie van haar werk rond het thema ‘Identiteit’ op de locatie Keizersgracht 252 van SCIP. Tijdens het ophangen van haar werken in de Tuinkamer kwamen we op het idee om op een later moment uitgebreider over de achtergrond van haar kunst te praten.

 

Sarah Mattenkloppers1

tags: 

Jannemiek Tukker verscheurde haar eigen schilderijen tijdens een psychose. Door de scheuren weer te herstellen werkt ze ook aan eigen haar herstel. Haar werk is te zien bij Galerie Beeldend Gesproken in Amsterdam.

 

tukker 2

tags: 

Op een herfstdag spreken we op het SCIP-kantoor met de Amsterdamse kunstenares Judith Ockeloen over haar leven en werk. "Pas op mijn 57ste ben ik naar de kunstacademie gegaan: de Wackers Academie. Daarvoor heb ik altijd veel bij buurthuizen getekend met name modeltekenen. De leraar zei altijd: “Ik hoef jou geen les te geven” terwijl ik wist dat ik nog een hoop te leren had."

ockeloen 0

tags: 

'Vincent is de enige waarvan je geen 1,5 meter afstand hoeft te nemen. Kom dichterbij om zijn werk te bekijken'. Met deze woorden attendeert het Van Gogh Museum me op de portretexpositie 'In the Picture'

1200px-Vincent_van_Gogh_-_Zelfportret_met_verbonden_oor_(Van_Gogh_&_Japan)

tags: 

Acht jaar lang reed Deborah Alma met haar vintage ambulance naar festivals, conferenties, scholen en bibliotheken in Engeland. In dit voertuig schreef zij gedichten voor, met de bedoeling de stemming van mensen gunstig te beïnvloeden.

Deborah Alma portrait photo

tags: 

In zijn boek "Liefde in Tijden van Duisternis' beschrijft Ralph Mulder zijn langdurige gevecht met zijn ziekte.  Daarin kreeg hij onvoorwaardelijke steun van zijn vrouw. 'Door haar kreeg ik weer lichtjes in mijn ogen'

persfoto

tags: 

Bart Berkhout (63) over zijn deelname aan het Inloop- en Coachingatelier van Cultuurhuis Wherelant in Purmerend.

bart12

tags: 

Het lukte Ingrid jarenlang om goed te functioneren in de zorg. Tot zij op middelbare leeftijd plotseling een burn-out kreeg. Pas nu komt zij toe aan zorg voor zichzelf.

ingrid

tags: 

Een interview met Silvia Koning. Over het spiegelen van onrecht, het spiegelen van ideeën, van de ander en van jezelf

000 silviajpg

tags: 

Mathisse Arendsen lijdt aan een Dissociatieve IdentiteitsStoornis (DIS) als gevolg van een traumatische jeugd. Het schilderen is voor hem een enorme steun:"Zonder kunst zou ik waarschijnlijk draaideurpatiënt geweest zijn".

Mathisse1

tags: 

We zijn op bezoek bij Max Carper (27) in zijn huis in Assendelft. We willen hem interviewen over zijn schilderkunst, maar hij komt met een object. Het lijkt op een hoofd van een T-Rex.

tags: 

Gil is succesvol als danser en wint de internationale danswedstrijd Juste Debout. Na zijn psychose heeft dit succes echter weinig waarde voor hem. Die vindt hij uiteindelijk in het geven van danstherapie aan anderen. 

242126567_274234874534579_3374179963217677199_n

tags: 

We ontmoeten Rik Oskam op een herfstdag in het SCIP pand aan de Keizersgracht. Hij heeft een map met met werk meegenomen en we praten over het ontstaansproces van zijn kunst. 

tags: 

We ontvangen kunstenaar Gert op de zolderkamer van Ervaringswijzer en praten over zijn werk. Hij heeft zowel foto's als originelen bij zich.

tags: 

De vriendschappelijke maar soms uitdagende relatie tussen de Gwen en Carlijn vormt de basis voor hun muziek en teksten. Deze 'Rappende Meiden' combineren lichtvoetige klanken met indringende woorden.

tags: