Naam: Daan
    Leeftijd: 43 jaar
    Scip LotgenotengroepAfdeling:
    Functie: Begeleider Lotgenotengroep Depressie
    Aantal dagdelen: Ongeveer drie, omdat Daan naast deze taak, ook binnen Scip portfoliocursussen geeft en meerde cursussen aan het ontwikkelen (The Artist Way) is.

 
Samenwerking Scip en Depressie Vereniging

Sinds december 2017 ben ik gespreksleider van de Lotgenotengroep Depressie. Deze 'depressiegroep' is een samenwerking tussen Scip en de Depressie Vereniging. De Depressie Vereniging is verantwoordelijk voor de coördinatie en voor de aanwas van nieuwe leden. Nieuwe leden komen ook binnen via andere Scip-kanalen.

Wachtlijst
Ge¯nteresseerden mogen eerst kijken of een lotgenotengroep wel iets voor hen is. We hebben maximaal acht mensen in een groep, maar in de praktijk zijn er altijd wat minder; tussen de vier en zes of zeven man. Deelnemers zijn niet altijd trouw in de opkomst vanwege hun stemmingsproblematiek. Als deelnemers vaker niet verschijnen, probeer ik hen te bellen. Ik zit niet heel erg bovenop, dat werkt averechts. We zoeken nog wel naar een adequate manier om hier mee om te gaan, zeker omdat we een wachtlijst hebben. Daar staan zeker wel tien mensen op! Burn-out en depressie

Zelf heb ik in 2010 een burn-out gehad. Daarvoor was ik misschien al zo'€™n tien jaar depressief. Ik zat al in therapie, maar 2010 kreeg ik een flinke burn-out en had ik psychotische klachten. Toen ben ik in contact gekomen met de GGZ. Sindsdien heb ik veel therapie gevolgd.
Van de TOED naar gespreksbegeleider

Eerst werkte ik bij Tobi Vroegh: de uitgeverij van Scip. Daar deed ik PR-werk, maar dat leek te veel op mijn oude vak. Dini en Lea van Scip gaven mij de mogelijkheid iets te gaan doen met mijn ervaringsdeskundigheid en ook ben ik de TOED gaan volgen (Traject Opleiding ErvaringsDeskundigheid). Ik zat toen al veel meer in mijn herstel.

Voordat ik de Depressiegroep ging leiden heb ik eerst een tweedaagse training gevolgd, om gesprekstechnieken goed in de vingers te krijgen. Je wordt voorbereid en krijgt ook oefeningen in luisteren. Een groep begeleid je altijd met z'€™n tweeën. Ik doe het samen met Vincent, met wie ik samen de training volgde.

 
Wennen
Ik zie mijzelf als een ervaringsdeskundige die het vak nog moet leren. Vincent, de andere gespreksbegeleider, werd aan mij gekoppeld via de Depressie Vereniging. Het klikt goed tussen ons. Ik ben een participant, tegelijkertijd probeer ik het gesprek een bepaalde richting op te laten gaan. Hij is meer sturend, dominanter. We wisselen elkaar goed af. Ik moest wel wennen en vond het vaak best pittig. Onderwerpen waar je zelf ook mee te maken hebt gehad en gesprekken over zelfdoding, moeilijke onderwerpen. Dat raakt je gewoon.

 
Herstellen en leren leven met...
Ik zie dat de mensen die actief meedoen en regelmatig komen constructief aan hun herstel werken. Tegelijkertijd is herstel voor anderen minder belangrijk. Ik weet ook niet of herstellen per se het doel moet zijn. Het kan ook zijn dat je het leven neemt zoals het is. Voor sommigen gaat het niet om het herstel, maar om het leren leven met een nare ziekte.

Factor verbinden
Ik zie hoe goed het is dat je er dan nog met mensen over kunt praten. Dat alleen dat het lijden al minder maakt. Sommige mensen zijn heel eenzaam. In deze lotgenotengroepen zijn dan toch nog plekken waar wel verbinding gemaakt kan worden met anderen. Verbinding is wel een heel sterk onderdeel van lotgenotengroepen.

Zelfkennis en ervaring opdoen
Voor mij geldt dat ik door dit werk actief te doen meer zelfkennis krijg en informatie ontvang over hoe ik zelf in mijn herstel zit. Ook ervaring opdoen in ervaringsdeskundigheid door als gespreksbegeleider te fungeren vind ik belangrijk voor mijn ontwikkeling. Het doet wat met je. Je zou het kunnen zien als: je bent meer dan je ziekte, je werkt er ook mee.
Doordat ik gewoon ook deelnemer ben, ben ik gelijkwaardig. Hierdoor vind ik aansluiting en vinden anderen herkenning. Volgens de Depressie Vereniging is Lotgenoten geen goed woord meer, maar gaat het om support. Supportgroep is eigenlijk een beter woord. Deelname aan een groep is vaak een eerste stap naar meer zelfregie.

Je bent niet de enige
Het inzicht dat je niet de enige bent die een depressie meemaakt -en tegelijkertijd zien hoe de anderen daarmee omgaan- brengt kracht. Het werkt helend. Ook omdat je, naast dat mensen het zwaar hebben, ziet dat ze heel krachtige dingen doen. Het licht en het donker bestaan naast elkaar.

Interesse om ook mee te doen aan een van de lotgenoten ofwel supportgroepen van Scip? Neem contact op met Dini Glas