Wat als alles misgaat?

Een van onze redactieleden had een moeilijke dag. Alles leek tegelijk fout te gaan. Wat kun je dan het beste doen?

We deden daar over een Socratisch gesprek. De conclusie was: doe dan juist zo min mogelijk. Laat de dingen even met rust. Een mooie Zenspreuk hielp daarbij:
“Niet woelen in modderig water.” Als je modderig water met rust laat, wordt het vanzelf weer helder.

Een andere deelnemer gebruikte het beeld van een dal en een bergtop. "Als je in een dal zit, zie je niet goed wat er gebeurt. Wacht dus rustig af tot het beter gaat. Ga niet te veel bezig met wat er buiten je gebeurt, maar kijk naar wat er binnen in jou gebeurt."

Dit sloot aan op de polyvagaal theorie. Deze zegt dat je lichaam zich pas veilig voelt als je zenuwen rustig zijn. We deden daarom rustige oefeningen zoals:

• neuriën (zacht zingen zonder woorden),
• rustig ademhalen,
• of een massage van de buik (navelmassage). Iemand vertelde dat dit hem goed hielp om rustig te worden.

Wat helpt jou om rustig te worden?
We vroegen aan de deelnemers van het ideeAteljee: Wat helpt jou om rust te vinden?

Een deelnemer met pijn in haar lichaam vertelde over dokter Sarno. Hij zegt dat oude, vastzittende emoties zich kunnen omzetten in pijn in je lijf. Zij zei daarover: “Daarom heb ik mijn moeder vergeven. Ik ben niet vergeten dat ze mij pijn heeft gedaan, maar ik wil haar niet meer haten. Haat doet vooral mijzelf pijn.”

Een ander zei juist: “Ik mag mijn haat voelen. Het feit dat ik het niet wegdruk, geeft mij rust.”

Sommige mensen moesten eerst heel diep gaan, rock bottom. “Mijn boosheid was zo groot, ik was er moe van. Pas toen liet ik het los.”

Voor anderen was acceptatie juist moeilijk. “Je probeert het eerst te ontkennen of te bestrijden. Maar op een dag zeg je: dit is het. Het mag er zijn. Ik mag er zijn.” Een ander vulde aan: “Soms is iets te pijnlijk om het meteen te accepteren.”

Naar jezelf kijken
Sommigen keken ook naar zichzelf. “Soms erger ik me aan iemand, maar dan zie ik iets van mezelf wat ik niet wil zien. Dan wijs ik een deel van mezelf af.”

Een ander zei: “Als ik me aan iemand stoor, vraag ik me af: heb ik dat zelf ook ooit gedaan? Vaak was ik nog veel erger. Bijvoorbeeld: neuspeuteren!”

Gevoelig of niet gevoelig?
Aan het eind vroegen we ons af: In hoeverre moet je met gevoelens bezig zijn?

We vonden dat je daarin vrij bent.

“Als je op een boorplatform werkt, is gevoeligheid misschien niet handig.” Iemand vertelde over een prankshow: In die show kreeg klanten in een winkel in een ruige buurt 'fruitige' bijnamen. Velen schoten direct in de knokstand.

Een ander vertelde over een workshop in Authentic Relating. Hij had daar iemand ontmoet die vroeger in het drugscircuit werkte. “Hij mocht toen alleen blij of boos zijn. Nu leert hij ook verdriet en angst toe te laten.”

We vonden dat mooi. Want als je je gevoelens niet mag voelen, voelt dat arm, vanbinnen.

Zo ging het ideeAteljee weer een onverwachte kant op, met een lach en een traan.